Milyarlarca yılda oluşan ve yapısı itibarı ile mükemmel bir ekosisteme sahip yeryüzünde, birkaç on bin yıl önce başladı yıkım gayretlerimiz. Önceleri diğer türlerle paralel giden yaşam şeklimiz, aklımız sayesinde 12-15 bin yıl önce yerleşik ve topluluklar halinde yaşamaya başlamamızla birlikte daha organize olmaya başladı.Bu noktada piramidin en üst noktasına konumlandırdık kendimizi ve yeryüzünün sadece bize ait olduğuna kanaat getirip, bütün gayretimizle daha fazlasını almaya çabaladık.20. yüzyılda bilim ve teknoloji alanında yaşanan gelişmeler ve bununla birlikte yol açtığımız tahribatın büyüklüğü bizlere bir şey anlatmalı. Aç gözlülüğümüzle gezegenimizin sonunu hazırlıyoruz. İyi niyetli bilim insanları, sivil toplum kuruluşları, vakıflar, aktivistler yalnız bırakıldıkça, bu mücadeleyi biz, yani gezegenimiz, yani çocuklarımız, yani torunlarımız kaybeder.
Günümüzde çılgınlık halini almış tüketim alışkanlıklarını kontrol etmeye çalışmak, 21. yüzyıl insanının sahip olduğu özgürlüklere müdahale anlamına geleceğinden imkansızdır. Ancak başka bir yol mevcuttur. Günümüzde pek çok uluslararası dev boyutlu firma bu alanda çalışmalar yapmakta, geleceğe yönelik projeksiyonlarını kamuoyu ile paylaşmaktadır. Temizlik maddeleri üreten bir firma, suya karışan kimyasalların doğaya zarar vermemesi için çalışmakta, fast food restoran zincirlerinden en büyük ikisi kullandıkları ambalajlardan, bardaklara kadar yeni çözüm arayışında olduklarını beyan etmektedir.
Tüketicilere sanal alışverişte beş dakikada karar verip, satın aldığı bir pamuklu tişörtün ne olduğunu anlatabiliriz. Bir tişörtün 250 gram pamuklu kumaştan yapıldığını ve bu ürünün sanal su ayak izinin 2.700 litre olduğunu anlatmalıyız. Ama bu sanal ayak izinde ağırlığın pamuk tarımında olduğunu ve ne yazık ki toprağa sadece su verilmediğini, bununla birlikte kullanılan pestisitlerin “mavi su” dediğimiz yer altı ve yer üstü tatlı su kaynaklarımızı kirlettiğini anlatmalıyız. İyi niyetli çabalar ve iyi tarım uygulamaları sayesinde bu sudan %23’e kadar tasarruf etmek ve pestisitlerin önüne geçmek mümkün olmakla birlikte, konu tamamen çözülmekte midir?
Bir başka güzel bilgi; geri dönüşümle elde edilen pamuk ipliği sahip olduğu lif yapısı nedeniyle örülemiyor. Bağları güçlendirmek için minimum %30 oranında polyester iplik kullanmak gerekiyor. Bu polyester ipliği de kimilerine göre 300 yılda, kimilerine göre 400 yılda ancak toprak ana tarafından çözünebilen pet şişelerin geri dönüşümünden elde edilince katkı biraz daha büyüyor.
Bizim hikayemiz burada başlıyor. RAS100 markası altında, üretiminde mümkün olan en yüksek oranda geri dönüşümle elde edilmiş hammaddelerin kullanıldığı ürünler imal etmek ve bu ürünleri sertifikaları ile pazara sunmak.Mavi su tüketimini ve gri su üretimini azaltarak sürdürülebilirlik kavramına katkıda bulunmak. Nasıl yapacağız? Atık tekstil ürünlerinin geri dönüşümünden elde edilmiş pamuk iplik ve pet atıklarından elde edilmiş polyester iplikleri alıp, kumaş ördüreceğiz. Kaynağı belli ve sertifikalandırılabilir kumaşımızdan tişört üreteceğiz. Bu ürünlerde boyama yapılmayacak. Geri dönüşümde kullanılan atıkların renginde olacağından, özellikle tekstil boyama prosesinde çıkan atık sudan kurtulmuş olacağız. Polyester ipliğin boyama prosesi tamamen farklı olduğundan ve kullanılan boya tamamen eriyiğin bünyesine girdiğinden, zaten problem oluşturmuyor.
Üzerinde yoğun mesai harcadığımız bir diğer konu da ürünlerimizi sizlere ulaştıracağımız ambalajlar: Özellikle online satışlarda alıcıya ürününün cezbedici ambalajlarda gönderilme ve ürünün alıcıya zarar görmeden ulaştırma çabaları kullanılan malzeme miktarlarını ve dolayısıyla atık miktarını arttırmaktadır.Ambalaj iki parçadan/katmandan oluşmaktadır: Ürünün içine konulduğu paket ve gönderinin yapıldığı kargo poşeti. Kullanılacak malzemeler ise üç kategoride üretiliyor:
Kompostlanabilir ambalajlar çok umut verici olsa da, üretimin tüketimi karşılaması ne zaman mümkün olacak bilinmiyor. Ayrıca bu miktarın yakalanması için yapılacak tarım ve kullanılacak kaynaklar açısından biraz daha beklemek ve bilimsel çalışmaları takip etmek gerektiğini düşünüyoruz. Biyobozunur ambalajları ise gerçek bir tehlike olarak görüyoruz. Çünkü malzemenin özelliği biyobozunur olmak, yani bütünlüğünün bozulması ve küçük parçalar haline gelmesi. Ancak ne yazık ki sunumu yapılırken sanki malzeme 12-36 içinde tamamen yok oluyormuş gibi anlatılıyor. İşte bu gerçekten çok tehlikeli olabilir. Artık deniz canlılarının vücudunda bulunan mikro plastiklerden söz edilirken, okyanuslarda korkutucu boyutlarda mikro plastik korku yaratırken, bu sınıf malzemeden uzak durmaya karar verdik. Geri dönüştürülmüş ve geri dönüştürülebilir malzemeler. Kullanılan plastik türevi ambalajların ancak %10’unun kontrollü atık olarak toplanabildiği, %90’ının ise kontrolsüzce doğaya salındığı ve gerçek anlamda yüreğimize korku salan ambalaj malzemesi.
Biz ürünlerimizin paketlenmesinde içeriğinde minimum %70 geri dönüştürülmüş malzeme bulunan polietilen paket ve bu paketle birlikte %100 geri dönüştürülebilir kargo poşeti kullanmaya karar verdik. Çünkü biz biliyoruz ki; bizim ürünlerimizi kullanan hiç kimse bu ambalajların doğaya gelişi güzel karışmasına izin vermez. Yürüdüğümüz yolu, yöntemlerimizi, kullanacağımız dataları sizlerle paylaşmak ve bunları birikiminizin süzgecinden geçirmek istiyoruz. Böylelikle sadece iyi niyetli bir çalışmanın ötesine geçip, bu alanda bir norm oluşturmanın özünü meydana getirebiliriz. Kurallar oluşturabiliriz. Bu kurallara uymayı en başından taahhüt edebiliriz. Süreçte her değişikliği şeffaflıkla yaparak sürdürülebilirliğe katkımızın sürdürülebilir olmasını ve bu yolu takip ederek başkalarının da buna katkı vermesini sağlayabiliriz.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.